Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ, Η ΤΑΦΗ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Πλήρης ημερών εκοιμήθη σήμερα το πρωί ο αρχιμανδρίτης Ιλαρίων Γκαβέας, αδελφός της Ιεράς Μονής Πεντέλης.

Ο μακαριστός αρχιμανδρίτης ήταν εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Χαλανδρίου, Μετόχι της Ι. Μ. Πεντέλης όπου διακόνησε από το 1958 έως και την τελευτή του.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλλεί αύριο Παρασκευή στις 14:00 στο ναό των Αγίων Αναργύρων Χαλανδρίου και εν συνεχεία η ταφή θα πραγματοποιηθεί στο Κοιμητήριο της Μονής Πεντέλης.

Από πληροφορίες που αντλούμε από το βιβλίο «31 στιγμές στον χρόνο» του Κώστα Αγγελή «…στις 19 Ιουλίου 1956 έφτασε για πρώτη φορά στο ναό από την Ιερά Μονή Πεντέλης ο μοναχός π. Ιλαρίων Γκαβέας, ο οποίος μόλις είδε το ταπεινό εκκλησάκι έκανε τον σταυρό του μονολογώντας: «Άγιοι Ανάργυροι, αξιώστε με να σας μεγαλώσω και μετά, ας πεθάνω».

Ήταν τα πρώτα λόγια του ανθρώπου που έμελε να συνδέσει τη βιωτή του με τους Αγίους Αναργύρους του Χαλανδρίου, και για 60 χρόνια να ζει καθημερινά με την ανύψωση του ναού του».

Σε άλλο σημείο του βιβλίου αναφέρει «…στις αρχές του 1957, ο π. Ιλαρίων χειροτονήθηκε διάκονος, και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους πρεσβύτερος, και διορίσθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, στο Πολύδροσο.

Στη συνέχεια όμως αρνήθηκε το διόρισμό και τον μισθό του και πορεύτηκε τον μοναχικό δρόμο των Αγίων Αναργύρων. Με πολύ κόπο, προσπάθεια, αντιμετωπίζοντας πολλές αντιξοότητες, συναντώντας συχνά ένα εχθρικό κλίμα απέναντί του, ο π. Ιλαρίωνας άρχισε το 1965 να υλοποιεί το όνειρό του διευρύνοντας και ανοικοδομώντας ένα σύγχρονο Ιερό Ναό.

Η προσπάθειά του διήρκησε 23 ολόκληρα χρόνια».

Κλείνουμε την αναφορά μας στον ακούραστο εργάτη του αμπελώνος του Κυρίου, με μια ακόμα τιμητική αναφορά.

Όπως αναφέρει στο πόνημά του ο Κώστας Αγγελής «το 2014, κατά την ημέρα του εορτασμού του ναού, την 1η Ιουλίου, ο Δήμος Χαλανδρίου έδωσε το όνομα του π. Ιλαρίωνα στο παρακείμενο του ναού αλσύλλιο. Είναι από τις σπάνιες φορές, που κάποιος τιμάται εν ζωή με ονοματοδοσία κοινόχρηστου χώρου και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής, ένα μικρό ευχαριστώ σε έναν καλό άνθρωπο».

ΠΗΓΗ: orthodoxia.info