ΟΤΑΝ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΣΑΓΚΑΡΗ, ΣΤΑ ΜΕΛΙΣΣΙΑ, ΜΕ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ- ΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ…

«Εκεί ανάμεσα στα πεύκα αμέσως αισθάνθηκα την θαλπωρή του ωραιότερου, όπως λέγεται, κλίματος στον κόσμο και σε μια εβδομάδα μπόρεσα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου, στο οποίο έως τότε βρισκόμουν εντελώς παράλυτος» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, που "έφυγε" χθες σε ηλικία 96 ετών, για την περίοδο που νοσηλεύτηκε στο Σανατόριο Τσαγκάρη, στα Μελίσσια, με το όνομα Αναστασιάδης προκειμένου να περάσει απαρατήρητος από τους δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ.

Στην κλινική Τσαγκάρη όπου νοσηλεύθηκε το 1962, άρρωστος από φυματίωση

«Εκεί ανάμεσα στα πεύκα αμέσως αισθάνθηκα την θαλπωρή του ωραιότερου, όπως λέγεται, κλίματος στον κόσμο και σε μια εβδομάδα μπόρεσα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου, στο οποίο έως τότε βρισκόμουν εντελώς παράλυτος» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, που “έφυγε” χθες σε ηλικία 96 ετών, για την περίοδο που νοσηλεύτηκε στο Σανατόριο Τσαγκάρη, στα Μελίσσια, με το όνομα Αναστασιάδης προκειμένου να περάσει απαρατήρητος από τους δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ.

Το καλοκαίρι του ’62, την εποχή που οι πρόβες της «Ομορφης Πόλης» ήταν εξαντλητικές κι επιπλέον ηχογραφούσε τη μουσική του έργου στα στούντιο της Κολούμπια, ο Μίκης αρρωσταίνει βαριά.

«Αφού παρακολούθησα ημιπαράλυτος απ’ τον πυρετό και τους πόνους τη γενική δοκιμή της, έφυγα την επόμενη για το Παρίσι, όπου με περίμενε μια άλλη υποχρέωση: Έπρεπε να δω το φιλμ “Μεσάνυχτα Παρά Πέντε” με τη Σοφία Λόρεν και τον Άντονι Πέρκινς, προκειμένου να γράψω τη μουσική. Δούλευα μέσα σε απερίγραπτες συνθήκες.

Οι αιμοπτύσεις είχαν πολλαπλασιαστεί ενώ η γενική παράλυση έκανε δύσκολη και οδυνηρή ακόμα και την παραμικρή κίνηση. Όμως τα οικονομικά μας βρίσκονταν σε τραγική κατάσταση και δεν είναι υπερβολή να πω ότι, χωρίς τα χρήματα της ταινίας, υπήρχε πρόβλημα επιβίωσης.

Έσφιξα λοιπόν τα δόντια έως την ημέρα που τελείωσε η ηχοληψία. Την επομένη φύγαμε για το Λονδίνο, όπου η Αμαλία Φλέμινγκ με πήγε σ’ ένα διάσημο πνευμονολόγο, φίλο του συζύγου της».

Με  διαγνωσμένη φυματίωση  επιστρέφει κρυφά στο Σανατόριο Τσαγκάρη στην Πεντέλη.

«Εκεί ανάμεσα στα πεύκα αμέσως αισθάνθηκα την θαλπωρή του ωραιότερου, όπως λέγεται, κλίματος στον κόσμο και σε μια εβδομάδα μπόρεσα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου, στο οποίο έως τότε βρισκόμουν εντελώς παράλυτος, χωρίς να μπορώ να κουνήσω ούτε το μικρό δαχτυλάκι του χεριού μου», θυμάται ο ίδιος.

Την ίδια στιγμή η «Όμορφη Πόλη» θριάμβευε. «Οι εφημερίδες είχαν γράψει πως βρισκόμουν βαριά άρρωστος κάπου στην Αγγλία χωρίς να κατορθώσουν να μάθουν για τη μετακίνησή μου στην Αθήνα. Είχα χρησιμοποιήσει το όνομα Αναστασιάδης και όταν με περνούσαν από δημόσιους χώρους, φρόντιζαν να μου σκεπάζουν το πρόσωπο. Έζησα έτσι ινκόγνιτο περίπου 20 μέρες, έως ότου από κάπου μαθεύτηκε πως βρίσκομαι στην Πεντέλη και, όπως ήταν φυσικό, το νοσοκομείο γέμισε με δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ”.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *